Hoe schrijf ik een boek? Wie wil beginnen met schrijven, moet stoppen met lezen. Drie argumenten om de boeken van andere schrijvers op de stapel te laten liggen:
- Praktisch gezien ben je niet aan het schrijven, zolang je aan het lezen bent. Veel aspirant-schrijvers zijn verwoede lezers. Maar pas op dat ‘lezen’ niet een substituut wordt voor ‘schrijven’. Een boek van een ander helemaal uitlezen kost al gauw een paar dagen, en in die kostbare tijd zou je ook op zijn minst een paar duizend woorden van je eigen boek kunnen produceren. Denk aan die zeeën van schrijftijd die niet-lezen oplevert!
- Lezen leidt af. Als je leest, gaan andere boeken in je hoofd de concurrentie aan met je eigen boek. Je raakt geïntimideerd door een schrijver die je bewondert, met elk nieuw boek dat je oppakt verander je van gedachten, en in het ergste geval ga je de stijl van een ander kopiëren. Stop daarmee, en concentreer je op je eigen verhaal, je eigen geluid, je eigen unieke perspectief, enzovoorts.
- Genoeg is genoeg. Harry Mulisch (namedropping-alarm) vertrouwde me ooit toe dat hij na zijn dertigste nauwelijks nog romans had gelezen. Op een gegeven moment geloofde hij het wel. Hij was uitgelezen; hij las niet meer, hij schrééf. Een kwestie van instelling (en je kunt toch niet zeggen dat het werk er minder van werd).